[سه‌شنبه, مهر ۱۲, ۱۳۸۴
|
]
آغاز دوست داشتن است
گر چه پايان راه نا پيداست
من به پايان دگر نينديشم
که همين
دوست داشتن زيباست
(فروغ فرخزاد)
فروغ به معنای زندگیست ، یک عشق پایدار و پر از حس بودن در زندگیست ، فروغ بی نهایت ها را برای تو با چند واژه به تصویر می کشد ، تو را با خود همراه می کند به اوج می برد ، بر زمین می زند و تو می فهمی زندگی یعنی فروغ !
دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست کشیده ی شب می کشم
چراغ های رابطه تاریکند
چراغهای رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست
فروغ‌الزمان فرخزاد (زادۀ
۸ دی،
۱۳۱۳ - درگذشته
۲۴ بهمن،
۱۳۴۵)
شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه
شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت.
Forugh Farrokhzād (
Persian:
فروغ فرخزاد) (b. January 5, 1935,
Tehran,
Iran — February 13, 1967)
was an Iranian poet and film director. Forugh Farrokhzad is arguably
one of Iran's most influential female poets of the twentieth century.
She was a controversial modernist poet and an iconoclast.
پی نوشت : باز نشر این مطلب در تاریخ 24 بهمن 1391 به مناسبت سالگرد درگذشت فروغ فرخ زاد صورت پذیرفت
[شنبه, اردیبهشت ۱۷, ۱۳۸۴
|
]
[دوشنبه, فروردین ۰۸, ۱۳۸۴
|
]
[دوشنبه, فروردین ۰۱, ۱۳۸۴
|
]
سال پر از امید و خوشی را برای انها که در سال گذشته ناامید بودند آرزو می کنم ، سالی پر از محبت را برای انهای آرزو می کنم که در سال گذشته کم محبت دیدند ، سالی پر برکت را برای آنهای که در سال گذشته بی پول بودن آرزو می کنم ، بلاخره سالی را برای همه آرزو می کنم که خوبی و خوشی و محبت و...در آن روا باشد
[پنجشنبه, اسفند ۱۳, ۱۳۸۳
|
]
سلام
همین ابتدای کار از ولتر می گم که گفته بدبختانه همنوعان ما طوري ساخته شده اند كه افرادي كه در راههاي صاف و كوبيده شده راه ميروند پيوسته بر كسانيكه ميكوشند راه جديدي باز كنند سنگ مياندازند.
می خواهم از این به بعد بنویسم از انسان و از زندگی و از واقعیت های که ما نمی بینیمشون ، ولی ای کاش می شد ما با واقعیت ها
زندگی کنیم یعنی با اون چیزهای که داریم زندگی کنیم نه با اون چیز های که می خواهیم داشته باشیم . دلم پره ولی کاریش نمی شه کرد متن زیر رو یکی از بزرگان گفته که منم می نویسم تا یاد و خاطره او و کسی که اینو به من تذکر داد همیشه تو ذهن من و شما باشه :
انسان ؛ موجودی است آزاد كه هميشه حق انتخاب دارد . انسان واكنش خود را در برابر رنجها و سختيهای ناخواسته ولی پيش آمده و شرايط محيطی خود انتخاب ميكند و هيچ كس را جز " خود " او ؛ يارای آن نيست كه اين حق را از او باز ستاند .آنچه انسانها را از پای در ميآورد ؛ رنجها و سرنوشت نامطلوبشان نيست ؛ بلكه بي معنا شدن زندگي است كه مصيبت بار است . و معنا ؛ تنها در لذت و شادمانی و خوشی نيست ؛ بلكه در رنج و مرگ هم ميتوان معنائی يافت .و بيچاره آن كس كه می پندارد زندگی ؛ ديگر برايش معنائی ندارد ؛ نه هدفی دارد و نه انگيزه و مقصودی ؛ چيزی او را به زندگی گره نمی زند و چون كارش به اينجا برسد ديگر كارش ساخته است
حرفهای رو که بزرگان زدن رو خیلی دوست دارم ولی این دوست داشتن باید عملی هم باشه ، عمل انسان تنها چیزی است که فکر کنم انسان از اون می ترسه .
- كسيكه حفظ جان را مقدم بر آزادي بداندلياقت آزادي را ندارد ؛ ( فرانكلن )
- تفكر بزرگترين عبادتي است كه براي آشكار شدن حقايق مخفي بجاي ميآوريم ؛ ( حضرت رسول ص )
- شايستگي داشتن و نرسيدن و شايسته نبودن مرجح است. اشخاص زيرك به راهنمايي عقل,خردمندان با تجربه,مردم نادان باجبار احتياج و چهارپايان بسابقه طبيعي يادميگيرند ؛ ( سيسه رون )
- رشد تنها دليل زندگي است ؛ ( جان هنري كاردينال نيومن )
.JPG)
